ေၾကာင္...ေမျငိမ္း
ကိုယ့္ေခ်ာင္ေထာင့္ေကြးေလးထဲ
မီးအိမ္ေလးထြန္းေပးမလို႔..တဲ့…။
ဒါေပမဲ့ မိုးေလၾကမ္းလြန္း..
မီးဇာကုန္ ဆီခမ္းလြန္း…
တခါတခါက်ေတာ့လည္း ေလလံုျငိမ္သက္လြန္းသတဲ့..။
ဒါနဲ႔ပဲ.. ျငိမ္ျငိမ္ေလး ကုပ္ေကြးေနရ..
ဒီေခ်ာင္ကိုလည္း မခြာရက္ႏိုင္ဘူးတဲ့ေလ.. သူက။
က်မကေတာ့ အေမွာင္ေၾကာက္သူ..။
ဒါေပမဲ့ အေမွာင္ထုထဲမွာပါပဲ
ေျခသံလံုေအာင္ တိုးဖြဖြလွမ္းေနရ..
လက္သည္းခၽြန္ျမေတြကိုေတာ့
မသိမသာ ကုပ္ေသြးထားမိပါတယ္..
ဒီလိုနဲ႔ပဲ
မိုးေလၾကမ္းကို ခုခံရဲခဲ့…
ေမွာင္ထဲမွာ မ်က္လံုးေတြ လက္ပသူ က်မက
ေခ်ာင္ထဲက အပူကိုေတာ့ မုန္းတယ္..။
အဲဒီအခါ...
အပူေခ်ာင္ကို စြန္႔ခြာ
ေမွာင္တ၀က္အလင္းမွာ ေပ်ာ္သေယာင္။
(၀၉-၁၄-၁၀)
Category: bcjpnof
0 comments